از بسياری جهات، يک برند ارشد صرفا روش ديگری است که بتوان به زير-برندسازی و سلسله مراتب برند فکر کرد. برای مثال، در سال 2003 بخش بستفودز يونيليور يکی از برندهای قدرتمند خود يعنی سس مايونز هلمن را بعنوان يک برند ارشد جايگيری نمود. سپس با استفاده از برند بعنوان يک چتر برای سس سالاد ويش بون و چند گرونگاره 9-2 سبد محصول فولکس واگن را در سال 2001 نشان می دهد. احتمالا خيلی ها می دانند که اودی بخشی از فولکس واگن است، اما نمی دانند برندهای کاملا جداگانه ای نظير بوگاتی ، لامبورگينی و بنتلی نيز بخشی از فولکس واگن هستند. آنها سبد محصول خود را با انواع مختلفی از اتومبيل ها در بالای جدول (محصولات) و جايگيری پيوندی را در ذهن مصرف کننده مابين برند و نياز گروه محصول بوجود می آورد که چرا شما محصولی را دوست داريد. وقتی که نياز به يک محصول بوجود می آيد، مديران می خواهند برند آنها به ذهن افراد متبادر شود. اين بطور کل همان آگاهی برند است. اما يک شرکت از کجا می تواند اطمينان يابد برند آنها به ذهن متبادرليغات و ديگر ارتباطات بازاريابی در کنار تاکتيک های خلاقانه مناسب آگاهی برند ارائه می دهد. می توان آنها را چهار بخش اصلی استراتژی تلقی برند تصور نمود که لازم است برای هر يک از آنها يک استراتژی تلقی برند مناسب در نظر گرفته شود. اهميت آن در اين است که بايد هر دوی استراتژی های آگاهی برند و تلقی برند در برنامه پولی شکلک پیام2